বন্দনা দত্ত মজুমদাৰ ডিচেম্বৰ মাহ। নিমাওমাও শীতৰ নিশা। হাড় কঁপাই নিয়া জাৰ। দেৱাল ঘড়ীয়ে বাৰ বাজি যোৱাৰ সংকেত দিছে। তনুশ্ৰী শোৱা নাই। হোৱাটছ্এপত অনলাইন দেখি নিজৰ ম'বাইল ফ'নটোকে দলিয়াই…

  সকলো আচৰিত হোৱাৰ পাল। ৰাজহুৱা সভাঘৰটোত কেৱল বয়সস্থখিনিহে উপস্থিত হৈছে। গোটেই বছৰটো উছাহেৰে ৰৈ থকা ডেকা-গাভৰুখিনিৰ এইবাৰ কি হ'ল? 'ম'বাইলেই সকলো শেষ কৰিলে। সংস্কৃতিভাগ ৰক্ষা কৰোঁতা আৰু নোলাব।' হা-হুমুনিয়াহেৰে…

মনোজ ঠাকুৰীয়া ৷ কঠিয়াৰ শেষ গোজটো মাৰি স্বস্তিৰ দীঘল শ্বাস এটা লৈ পোণ হৈ থিয় হ’ল তগৰ৷ সৰ্বশৰীৰত পোশোৱা ঝিনঝিননি এটাৰ সমান্তৰালকৈ টনটনাই উঠা ককালটোত হাত দুখন থৈ, মূৰটো পিছলৈ…

  সৌৰভ ৰায় মেধী নিজৰ সম্ভানক ইঞ্জিনীয়াৰিঙ কলেজৰ ছাত্ৰাবাসত ভৰ্ত্তি কৰাই দি অহাৰ পিছৰ পৰাই এক অজান আশংকাত হিতেশ বৰাৰ মনটো অশান্ত হৈ আছে যদিও একালত নিজে পঢ়া কলেজখনত সন্তানক…

দৰ্শনা কলিতা "বাপুকণ ল'ৰাটো অঁকৰা, বৰ অজলাও ! নহ'লেনো ককায়েক-বৌৱেকে তাক এনেকৈ বোৱাইনে?" আঘোণীবায়ে তামোলৰ সেলেঙী বোৱাই ৰাঙলীৰ মাকক কথাষাৰ কয়। ৰাঙলীৰ মাকে হুমুনিয়াহ এৰে । কেনেকৈনো কয় কিমান ৰাতি…

স্বাভাৱিক সময়তকৈ গুৱাহাটী অভিমুখী যাত্ৰীবাহী ট্ৰেইনখন আজি দহ মিনিটমান দেৰীকৈ আহিছে৷ গুৱাহাটীত কাম কৰা বহুত মানুহ ৰাতিপুৱা এই ট্ৰেইনখনতেই গুৱাহাটীলৈ যায় আৰু আবেলি ঘূৰি আহে৷ সৰু চহৰ কাৰণে মানুহবোৰে সাধাৰণতে…

  তন্দ্ৰালী মূৰ্ছনা   ...সি বায়েকক খুব জোকাৰিছে, কিন্তু তাই সাৰ পোৱা নাই৷ সি চিঞৰি চিঞৰি তাইক মাতিছে, তাইৰ গাটো আৰু বেছিকৈ জোকাৰি দিছে৷ তাই নিমাত হ’ল৷ তাই আৰু নামাতে৷....…

অণুগল্প

উদ্ভট

“দেউতা, মই নোৱাৰোঁদেই এই ৰ’দখনত ওলাই গৈ ইমান ওজন দাঙিব৷ তাতে আৰু পইচাৰ কথা কৈছা যে! ইমান দাম হৈছে! কালি দিয়াখিনি বজাৰ কৰোঁতেই শেষ৷ ”

সন্ধিয়ালৈ এজাক বৰষুণ নামি আহিল৷

“ঐ বন্ধু, বতৰটোলৈ চাচোন৷ বাকী সকলো জা-যোগাৰৰ দিহা কৰ৷ পইচাৰ চিন্তা নকৰিবি৷ মই বস্তুটো লৈ গৈ আছোঁ৷ ” আগবেলা চিলিণ্ডাৰটো আনিবলৈ অপাৰগ ল’ৰাটোৱে তিতি-বুৰিয়েই বাইক দৌৰালে৷ লক্ষ্যস্থান ‘ৰয়েল ৱাইন শ্ব’প’৷

অংশুমান ভূঞা
চামতা, নলবাৰী
দূৰভাষ– ৬০০২৯-৯৪৯৮০

  অদাহ্য ভূতৰ ওপৰত দানহ পৰাদি পৰা কিঞ্চিত কঠোৰ যেন লগা মানুহকেইগৰাকীক শান্ত ভাৱে আদি কাপোৰৰ বগাসাজযোৰ বিনম্ৰতাৰে উভতাই দি,জীয়েকক মিহি পাৰি দিয়া চাদৰখন খুজিলে সুন্দনাই।কাৰণ মানুহকেইগৰাকীৰ মতে সদায় ন'হলেও…

: হেৰি উঠকচোন।....ইমান বাৰ গাত ধৰি মাতি আছোঁ। লৰচৰে নাই দেখোন।ইমাননো টোপনিনে! : কি হ'লহে?শুবও নোৱাৰা হৈছোঁ শান্তিত।এই দোকমোকালিতে কিহৰ ইমান চিঞৰ বাখৰখন হো। : চিঞৰ বাখৰ নহয় আৰু এতিয়া…